در اسفند ماه به دیدنش رفتیم. از لحظه ای که در را باز کرد تا وقتی دفترش را ترک کردیم، صمیمی و خوش برخورد بود و از جواب دادن به هیچ پرسشی طفره نرفت و روی ترش نکرد. با او شیطنت هایش در تاریخ معاصر ایران را ورق زدیم و البته کمبود وقت نگذاشت صحبت مان خیلی گل بیندازد. باشد تا باز در فرصتی دیگر تاریخ شفاهی این کشور را از زبان او بیرون بکشیم.