چکیده ترجمه:
به دلیل محدودیت منابع در شبکه‌های حسگر بی‌سیم، افزایش طول عمر شبکه همیشه مورد توجه بوده است. یک روش مسیریابی کارا، مسیریابی سلسله‌مراتبی بر اساس خوشه بندی است که یافتن سر خوشه‌های بهینه و تعداد آن‌ها یک چالش محسوب می‌شود. در این مقاله، از یک منطق فازی دو سطحی برای ارزیابی کیفیت حسگرها برای انتخاب سر خوشه استفاده می‌شود. در سطح اول (سطح محلی)، گره‌های واجد شرایط بر اساس انرژی و تعداد همسایه‌های آن‌ها انتخاب می‌شوند. سپس در سطح دوم (سطح سراسری)، همکاری کلی گره‌ها در کل شبکه با سه پارامتر فازی ارزیابی می‌شود. این پارامترها مرکزیت، مجاورت به ایستگاه اصلی و فاصله‌ی بین سر خوشه‌هاست. نتایج شبیه‌سازی در پنج معیار نشان می‌دهد که روش پیشنهادی انرژی کمتری مصرف می‌کند و طول عمر شبکه را حدود 54 درصد در مقایسه با دیگر الگوریتم‌ها افزایش می‌دهد.